بررسی رابطه انباشت جریان نقد عملیاتی و سود با رشد شرکت

بحث برانگیزترین بخش مجمع، تصمیم گیری درباره تقسیم سود است، چرا که بسیاری از سهامداران شرکت خواهان تقسیم حداکثر سود می باشند و در مقابل مدیران شرکت برای جبران کمبود نقدینگی و همچنین به عنوان یکی از بهترین منابع تامین مالی برای استفاده از فرصت های سرمایه گذاری تمایلی به تقسیم سود ندارند. در این پژوهش تلاش بر این است تا با استفاده از داده ها و اطلاعات گردآوری شده و تجزیه و تحلیل های آماری و روشهای رگرسیونی رابطه بین انباشت جر یان نقد عملیاتی و سود با رشد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گیرد. کشف این رابطه می تواند هم برای سرمایه گذاران و هم برای مدیران شرکت ها حائز اهمیت باشد. با فهم ارتباط فی مابین متغیرهای این تحقیق اولا سهامدار می تواند در هنگام تصمیم گیری برای تقسیم سود یا سرمایه گذاری با در نظر گرفتن این که افزایش سود تقسیمی باعث کاهش رشد شرکت می شود، در صورت وجود فرصت های مناسب برای رشد و سرمایه گذاری مطلوب نسبت به درخواست تقسیم سود اقدام ننمایند. ثانیا مدیران که همواره به دنبال منابع تامین مالی هستند در می یابند که هرچه بیشتر سود بین سهامداران به صورت نقدی تقسیم شود فرصت رشد آتی شرکت دچار مشکل شده و ارزش شرکت کاهش می یابد. پژوهش حاضر هشت فرضیه را برای دوره زمانی 1390-1381 بررسی می کند. نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه معناداری میان انباشت سود تعهدی با رشد شرکت و همچنین عدم وجود رابطه معناداری میان انباشت جریان نقد عملیاتی با رشد شرکت می باشد.